De familie David was een Joods-Rotterdams gezin. Heintje en Louis Davids hebben een deel van hun leven in Amsterdam gewoond en de grote successen hadden ze in Amsterdam.
De eerste Nederlandse speelfilm “De Jantjes”, waarin Heintje Davids schitterde, werd ook grotendeels in Amsterdam gedraaid.
Verder kwamen Heintje en Louis Davids veel in “De Kroon” op het Rembrandtsplein. Dat was in het interbellum, tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog, een zeer populair café.
Louis Davids werd in de Raamstraat in Rotterdam op 19 december 1883 als Simon David geboren. Zijn ouders, Levie David (Rotterdam, 25 oktober 1857) en Francina Terveen (Rotterdam, 19 januari 1858), verdienden hun geld door op kermissen op te treden met komische duetten. Toen de kinderen Davids opgroeiden gingen ook zij meewerken op de kermis en leerden al op jonge leeftijd wat het is om op te treden. In de beginperiode trad Louis veel op met zijn zuster Rika (Rotterdam, 4 september 1885 – Sobibor, 2 juli 1943) en ook wel met Heintje (Rotterdam, 13 februari 1888). Dat was vooral in Rotterdam waar bij de Coolsingel het beroemde theater Pschorr stond. In Pschorr traden alle bekende artiesten op.
Rika trouwde met een Brit en na een tijdje trad Louis minder op met zijn zus Heintje omdat ze beide een andere richting binnen de kleinkunst ingaan.
Rond 1913 trad Louis Davids, samen met Margareth Whitefoot, veel op in het Floratheater aan de Amstelstraat te Amsterdam. Deze samenwerking is succesvol en zorgt voor vele beroemde liedjes, zoals “Wordt nooit verliefd“.
De samenwerking met Whitefoot (artiestennaam Morris) duurt tot 1922. De carrière van Davids bleef goed gaan. Hij werd directeur van het Casino Variété in Rotterdam. Dit doet hij succesvol maar na een aantal jaren gaat hij weer naar Amsterdam, waar hij in de Vossiusstraat gaat wonen. Zijn moeder, Heintje, Hakkie en Rika gaan op de Utrechtsestraat wonen.
In 1927 wordt in Amsterdam Pisuisse vermoord en Louis Davids geldt daarna als de absolute top van de Nederlandse revue. In de daarop volgende 12 jaar blijft het goed gaan met Louis Davids totdat hij op 1 juli 1939 in de Emmakliniek op de Emmastraat in Amsterdam aan een hartaanval overlijdt, mede veroorzaakt door zijn astma. Zijn gezondheid was al jaren matig.
Hij werd 55 jaar en is gecremeerd op Driehuis-Westerveld. Louis Davids had overigens wel een vooruitziende blik. In het voorjaar van 1939, een jaar voor het uitbreken van de oorlog, maakte hij de grap: “als ik opsta is het eerste wat ik doe, uit het raam kijken om te zien of ik al in het buitenland woon”.
Louis was geen makkelijk mens. Sylvain Poons, artiest, zegt over hem: “Hij was eigenlijk een ongelooflijk egocentrisch mens. Misschien was hij ook wel onzeker, maar hij liet het ons nooit merken. Hij was niet prettig in de omgang. Hij had ook haast geen vrienden. Ze hebben hem natuurlijk niet zonder reden verheerlijkt. Hij stierf nadat hij tien jaar ernstig ziek was geweest. Hij stierf eigenlijk op het toppunt van zijn roem. Hij had een populariteit die bijna geen grenzen kende. Dat kwam vooral door de schitterende liedjes die Jacques van Tol voor hem had geschreven die die Louis Davids vele jaren achteloos en zonder schaamte als de zijne claimde.”
Verder:
Het gezin David had de volgende kinderen:
Hartog (Hakkie) 22 mei 1879,
Rebecca 29 november 1881. Rebecca overleed jong.
Simon 19 december 1883,
Rebecca (Rika) 4 september 1885,
Hendrika (Heintje) 13 februari 1888.
Het gezin heeft David woonde op verschillende adressen, vooral in de Zandstraatbuurt, zoals de Halve Maanstraat 5, Raamstraat 37, Korte Wagenstraat 18, Zandstraat 8, Coolvest 39, Raamstraat 23 en aan de overzijde van de Coolsingel op Helmersstraat 8.
bron:
stadsarchief Rotterdam, gezinskaart Levie David
www.joodsmonument.nl, lemma Hendrika David (geraadpleegd 22 maart 2016)
illustratie:
De Coolsingel met links café-restaurant-dancing Pschorr. Op de achtergrond de toren van het stadhuis. 1939. Collectie Stadsarchief Rotterdam beeldbank 4029_PBK-2007-516.
gepubliceerd:
28 februari 2016
laatst aangepast:
17 mei 2023