De familie Ph. Hakkert woonde op de Weste Wagenstraat 92 en 96 en hebben daar een belangrijke Rotterdamse muziekhandel opgericht, Ph. Hakkert Jr. De familienaam luidde eigenlijk Hakker, maar men noemde zich en men schreef Hakkert.
Weste Wagenstraat 92 en 96
Ph. Hakkert Jr, Muziek Hakkert en Eerste Nederlandse Snarenfabriek
Philip Hakkert jr. (Rotterdam, 27 december 1859 – Rotterdam, 9 mei 1925) richtte in 1880 de gelijknamige muziekhandel in Rotterdam op, Ph. Hakkert Jr.
De zaak zat op verschillende achtereenvolgende adressen in de stad, zoals op de Veemarkt 31, de Westewagenstraat 92, later Westewagenstraat 96 et cetera. De familie Ph. Hakkert Jr. woonde boven de winkel op de Westewagenstraat 92, later 96 en verhuisde in 1915 naar de Prinses Julianalaan 29. Zoon Max bleef wonen op de Westewagenstraat 96; zoon Jacques woonde boven het filiaal aan de Diergaardelaan 28.
Philip kreeg in zijn bedrijf hulp van Elisabeth Knap (Kralingen, 28 mei 1867 – Scheveningen, 21 oktober 1942), dochter van Mozes Knap. Hij trouwde met haar op 1 juli 1890. Ze kregen twee zoons, Jacob Wolfgang (Jacques of Jaap) (Rotterdam, 29 augustus 1891 – Auschwitz, 22 mei 1944) en Mozes Richard (Max) (Rotterdam, 31 januari 1894 – Sobibor, 9 maart 1943).
Max hield een journaal bij dat hij in 1942 herschreef tot een dagboek. Dat dagboek ligt tegenwoordig in het Stadsarchief te Rotterdam.
Rond 1914 begint vader Philip met de productie van vioolsnaren, aandrijfriemen, tennisracketbespanningen en medisch hechtmateriaal; dit alles van catgut. In 1917 werd ook dit een zelfstandig bedrijf, de Eerste Nederlandse Snarenfabriek Ph. Hakkert jr. Dit was een succesvolle onderneming, en de fabriek kwam op Diergaardesingel 61abc. Tussen 1917 zat dit bedrijf op verschillende locaties en in april 1940 werd op de Vlaggemanstraat 25 een nieuwe locatie gevonden. Hier zat dit bedrijf tot 1979.
Zowel Max als Jacques zouden de oorlog niet overleven. Ook de zoon van Max, Philip (Philip Mozes Hakkert, Rotterdam, 30 september 1920 – Sobibor, 9 maart 1942) werd vermoord.
Flora Hakkert – Sanders en de dochter van Flora en Max, Ans, kwamen terug uit de oorlog. Zij namen de wederopbouw van het bedrijf ter hand, bijgestaan door neef David Sanders. In de jaren zeventig kwam het bedrijf tot grote bloei. Dit werd aangejaagd door de eigen import van enorme aantallen dwarsfluiten, saxofoons, klarinetten, trompetten en trombones. Veel van deze instrumenten werden betrokken van de eigen groothandel M. van Leer jr.
Het assortiment ging met de tijd mee, van 1910 – 1940 werden er veel grammofoons en grammofoonplaten verkocht, de laatste grammofoonplaten rond 1960. Na de oorlog specialiseerde de muziekhandel zich in akoestische muziekinstrumenten: blaasinstrumenten, snaarinstrumenten, slagwerk en schoolinstrumentarium. Het bedrijf betrok een prachtlocatie op de Westblaak 13. In 2007, toen het bedrijf haar deuren sloot, had Muziek Hakkert 127 jaar in het centrum van Rotterdam gezeten.
Groothandel M van Leer jr.
De groothandel M. van Leer Jr. was oorspronkelijk in 1936 opgericht door Mannes van Leer (Rotterdam, 26 mei 1891 – Auschwitz, 10 oktober 1942). De familie Van Leer werd vermoord in de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog, in 1951, nam Flora Hakker-Sanders het bedrijf over en opereerde M. van Leer Jr. als zusterbedrijf van Ph. Hakkert Jr.
Diergaardelaan 28a – J W Hakkert, vioolmaker
Jacob Wolfgang (Jacques, Jaap) Hakkert (Rotterdam, 29 augustus 1891 – Auschwitz, 22 mei 1944) was de zoon van Philip Hakkert en hij vestigde zich in 1910 als vioolbouwer op de Diergaardelaan 28a-b, in 1914 kreeg hij een eigen filiaal aan de Diergaardelaan 28 (foto, 13 feb 1932) dat later werd verzelfstandigd tot een eigen bedrijf.
Broer Max zette de muziekhandel voort. Jacques werd naast vioolbouwer ook mede-eigenaar van de snarenfabriek.
Jacques trouwde met Rachel Selma Zwarenstein (Den Haag, 18 december 1887 – Auschwitz, 22 oktober 1943) en zij kregen twee dochters; Elisabeth Marianne (Rotterdam, 29 maart 1917 – Wassenaar, 13 juli 2005) en Philippine (Rotterdam, 18 december 1919 – Auschwitz, 22 oktober 1943).
Jacques was voor zijn opleiding naar Engeland, Duitsland en in Frankrijk naar Mirecourt gegaan waar hij een leerling werd van de vioolbouwer Didier.
De violen die Jacques bouwde waren van uitzonderlijke kwaliteit en worden nog steeds bespeeld. Hij bouwde er meer dan 100 naar eigen model. In juni 2004 werd bij Brompton (VK) een viool die in 1913 was gebouwd verkocht voor een prijs tussen de £ 1500 – 2000.
De firma Hakkert verkocht niet alleen violen, in 2019 kwam er een vraag over een bugel.
Bron:
stadsarchief rotterdam, gezinskaart familie Hakkert.
Timm, Christian, Hollandse Instrumenten, NMF Jubileummmagazine, Amsterdam 2013
Rottier, Albert, Dromen voor de etalage van Hakkert, De Oud-Rotterdammer, 26 november 2013.
Met dank aan Albert Rottier voor de correcties (dec 2014)
Het oorspronkelijke journaal tussen Ido Menco en Mozes Richard (Max) Hakkert is te vinden is in het Rotterdams Stadsarchief (aanwinstnummer 2010 – 1045), informatie met dank aan Bert Menco
Illustraties:
foto Jacques Hakker via genealogieonline.nl (geraadpleegd 27 september 2014)
familiefoto’s met dank aan Albert Rottier
foto koffer met dank aan Ans Hakkert
gepubliceerd:
2 maart 2016
Laatst bijgewerkt:
26 augustus 2023